Sevgili okuyucularım,

Lamı cimi yok.

Hemen konuya girelim.

Bilen bilir.

Şehirler küçüldükçe insanlar da küçülür.

Ufku daralır.

Vizyonu da misyonu da biter.

Geriye ne kalır?

Dedikodu.

Yani…

Kısır döngü.

İnsan esnemezse, şehir de genişlemez.

Ne mi olur?

Can sıkar.

‘Sana varsa bize niye yokmuş’ misali.

Hastalık hali.

Ne demektir bu?

Şu…

Ey menfaat…

Demem o ki, çıkarlar kapıdan girince vefa bacadan savuşur.

Buyur …

Değilse…

Al sana dedikodu.

Değil mi ki, menfaat geçer akçe değilse, siyaset aşk değildir.

Peki nedir?

Dedikodu ya da iftiradır.

Çirkinlik olacaksa…

Ötesi zaferdir.

Geçici.

Ya vefaysa..

Çılgınlık değilse aşktır.

Berisi mutlak galibiyettir.

Taç giyer.

Daim.

Bakın şimdi.

Sadete geleceğiz.

Adı…

Kerim AKSU.

Çift kelime.

Sıfatı tek kelime.

Başkan.

Siz hala beyaz eşyacı sanıyorsunuz.

Orda kalın.

Teşhisimdir.

30 Mart sonrası çakallar pozisyon aldı. İdrak yollarına sızıldı.

Enfeksiyon kanalları kapatıldı.

Dolayısıyla, sağlıklı hasta yatağa mahkum edilip teslim alındı.

Diyabet hastasına ölüm gösterildi.

Diyet verilmedi, üç öğün ‘ÇORBACI’ kabak tadı veren sansarlara esir edildi.

Ganyana koşuldu.

Banko, plase ve sürpriz misali.

Öncesi bize karanlık.

30 Mart sonrası…

Yer: Hipordrom.

Mekan: Hotel.

Oyuncu: Kare ası.

Birinci ayak, sonuncu ayak.

Ayak işte.

Beşli, dörtlü, üçlü ve yedili ganyana yol verildi.

Yetmedi.

Sıralı ikili bahis oynatıldı.

Çifte bahise zar atıldı.

Yine yetmedi.

Tebalaya yönlendirildi.

Misli kupona yelken açtırıldı.

Olsun…

Paraya çok ama çok susamışlardı.

Gözü açlık da deniyor buna.

Ya da alışkanlık.

At koşar baht kazanırmış.

Fakat, hep genellikle dönüşü rötar yaptı.

At’ın pardon beygirin ihaneti işte. 

Nankör eşek. At sineği.          

Kopup geleceğine tökezledi.

Baba tarafından sağlamdı, ana tarafından da.

Çimde koşardı, kum da nal toplatırdı.

Olmadı.

Hikayemiz burada başlıyor.

Ama doğru ama eğri.

Eski bilgilerle başkanlık olmayacağını gören AKSU defterleri yeniden açmaya başlayacakmış.

Yeni kadrolarlardan umduğunu bulamadığı söylenen AKSU, hatasından dönecekmiş.

Karizmasını yerlere seren ekibin oyununu gören AKSU, aslına dönecekmiş.

Karda yürüyüp izini belli etmeyen sinsi misafir müdürlerini mercek altına almış AKSU.

Tarihi hipodromda şenlik yapıldığını görmüş AKSU.

‘Kötü kızdan karı olmaz misali ‘ yeni yetme arkadaşlarını masaya yatıracakmış AKSU.

30 Mart’tan sonra kırıp döktüğü sadık ve vefalı arkadaşlarını arar olmuş AKSU.

Daha neler neler.

Bitti gibi bu tören.

Herkes evine,  AKSU göreve.

Çünkü…

Yalakalık bir yana Giresun bir yana.

Yanılma payım saklı kalsın ama...

Benim yıllardır tanıdığım Belediye Başkanı AKSU, hainin tarlasını sürmez.

Değil mi ki...

Aslan bile kendisini sineklerden korumak zorundadır.

Bitecek gibi tören.

Umarım.

Zira…

Sayın AKSU, kendi yalanını yutacak kadar aptal olmadığı gibi, kunduzların da tabutunun altına girmez.

Sanıyorum.

Sebepsiz değil,  kader hiç.

Hepsi bu.